Woody Allen zei ooit: “De enige liefde die altijd blijft bestaan is de onbeantwoorde liefde”. Logisch, want zo ontstaat er geen tijd en ruimte om je te ergeren aan triviale, persoonlijke zaken.
Zoals je partner die het gezellig vindt om met de hond in bed te slapen bijvoorbeeld. Ik denk dan altijd; jongens, honden vegen niet af hè. Je hoeft ook geen discussie te beginnen over hoe irritant het is dat je vrouw de hele tijd audioberichtjes stuurt in plaats van gewoon tekst. Van die lange niks-berichtjes die je toch helemaal af moet luisteren om zeker te weten dat je niks mist. “Hooooiii, ik sta in de supermarkt en even qua eten vanavond – O, ik zie nu trouwens die ene moeder van school, met die lok, van die chagerijnige man, jezus die is dik geworden zeg, maar goed - ik vroeg me af: wat wil je eten, maar je neemt niet op, dus ik verzin zelf wel wat maar dan niet zeuren hè, nee je hoeft niet terug te bellen, doei!” Je hoeft je ook niet te ergeren aan je vijftigjarige echtgenoot die het nog steeds heeft over ‘Mama’ als ie over z’n moeder praat en je hoeft je vrouw niet af te remmen als ze een houten wc bril wil kopen. Daar trekt namelijk zweet in. Kortom: het ideaalbeeld over hoe het zou zijn brokkelt nergens af en de droom blijft eeuwig in stand.
Ik moest eraan denken toen Geert Wilders afgelopen week het premierschap aan zich voorbij liet gaan. Ik vond het best jammer. Samen met een groot deel van ons land zal ik me nu altijd blijven afvragen “Hoe zou het geweest zijn” met de blonde schipper aan het roer? Wat had Poetin gezegd als Geert hem had aangesproken op dictatoriale trekjes? “Geert, vraag je dit als premier of als enige lid van je eigen partij?” Hoe was het uitgepakt als hij op staatsbezoek bij Koning Mohamed VI publiekelijk had gescandeerd “Willen we meer of minder Marokkanen?” Hoe ver was Geert gekomen? En hoe moet het nu verder nu ook de drie andere fractieleiders van het extraparlementair-program-zaken-gedoogkabinet in de Tweede Kamer blijven?
Duikt RTL4 in het gat met talentenjacht “The Voice of de nieuwe minister-president”? Hoe ver komt dan de onvermijdelijke Johan Vlemmix? Of schuift Talpa gewoon meteen Johan Derksen naar voren? Die heeft ook overal verstand van en kan qua leeftijd lekker ‘levelen’ met de nieuwe president van Amerika over de goddelijke benen van Doris Day en wat zij deden op de dag dat Columbus Amerika ontdekte.
Het wordt nog een lastige zoektocht. De nieuwe premier moet van heel veel dingen weinig weten, lachend iedereen buiten kunnen sluiten, internationaal enig aanzien hebben, niet te principieel in de wedstrijd zitten, veel vrije tijd hebben en een flexibel geheugen. En niet onbelangrijk, hij of zij moet kunnen fietsen en van appeltjes houden.
Uiteindelijk kan dat natuurlijk maar een iemand zijn, Hugo De Jonge! Na Volksgezondheid, Welzijn, Sport, Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening, Binnenlandse Zaken, Koninkrijksrelaties én partijleider is het zo’n beetje de enige post die hij nog niet heeft bekleed. Andere pluspunten: hij is kritiek gewend, hij is inmiddels bijna partijloos en over een maand is het sowieso de enige minister die er nog zit omdat de rest het zinkende schip stilletjes heeft verlaten. Wel een mooie les van een ex-onderwijzer: ook zittenblijvers kunnen er komen.
Richard Kemper
Instagram @richardkemper
Hoeveel roze olifanten heb jij in de kamer staan? Ofwel, wat kan je maar beter niet met familie, vrienden of je partner bespreken omdat het anders gedoe of zelfs ruzie wordt? Voor hun fonkelnieuwe cabaretprogramma hebben Veldhuis & Kemper besloten de roze olifanten allemaal zorgvuldig op te bergen en elkaar helemaal te laten. Allebei lekker in hun eigen ‘safe space’. Wel zo rustig. Althans, dat denken ze. Want echte vrienden kunnen elkaar natuurlijk helemaal niet laten. Gelukkig maar voor ons, want het levert weer een hilarische, herkenbare en schurende avond topcabaret op!
"Er zijn van die momenten in je leven dat het er even op aankomt. Dat het alles of niets is, nu of nooit, de dood of de gladiolen. Sterker nog, volgens Veldhuis & Kemper is elke dag zo'n moment. Want of het nu in je werk is, je relatie, de opvoeding, je seksleven of je vriendschappen; er is altijd een keuze. Ga je door op de weg die je loopt of is het tijd om de boel eens door flink elkaar te schudden? Al was het alleen maar om er een keer een lekkere, frisse wind doorheen te jagen. En wat doe je als je er achter komt dat je opeens nog alle tijd hebt voor de fouten die altijd nog eens wilde maken... Veldhuis & Kemper staan op dat punt in hun nieuwe cabaretprogramma 'Of de gladiolen' en trekken, zoals we van de mannen gewend zijn, totaal verschillende conclusies. Nou ja bijna, want over één ding zijn ze het eens; zelfs als je het fout doet, doe het dan goed. Of de gladiolen!"
Altijd al eens iets willen vinden van die net zo vaak opgehemelde als vervloekte bijbel, maar er nooit aan toegekomen ‘m te lezen? Geen idee waar je de tijd en het geduld vandaan moet halen? Altijd als een berg opgezien tegen die 1744 bladzijden vol kleine lettertjes? Ja? Remco Veldhuis ook! In “Lang verhaal kort" brengt hij de ongeautoriseerde samenvatting van 2 uur en vliegt op eigen, komische wijze langs de hoogte- en dieptepunten. Een razende rondleiding ver van de gebaande paden, door een ‘gids’ die net zo twijfelt over de inhoud als jij. Terwijl de klok onverbiddelijk doortikt komt hij de mooiste maar ook de meest verschrikkelijke verhalen tegen. En uiteindelijk zichzelf…
Ok, na ‘Lang verhaal kort.’ heb je de bijbel weliswaar nog steeds niet gelezen, maar je kan ieder geval wel zeggen: “Ik heb wél de voorstelling gezien!”
Script:
Voor het script en de regie tekende Emmy-winnaar (‘Alles Mag’- 2015) én bijbeldeskundige Maarten van Voornveld en leverde Remco Veldhuis zelf de komische en persoonlijke invalshoek.
Tekst & muziek: Veldhuis & Kemper
Regie: Geert Lageveen
Algemeen Dagblad ★ ★ ★ ★ ★